ผลการค้นหา

หัน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เห็น.

หันหลัง

หมายถึง(สำ) ก. เลิก เช่น หันหลังให้อบายมุข.

หันหลังให้กัน

หมายถึง(สำ) ก. โกรธกัน, เลิกคบค้ากัน.

ก หัน

หมายถึงน. อักษร ก คู่ ในหนังสือโบราณใช้แทนไม้หันอากาศตัวหนึ่ง เป็นตัวสะกดตัวหนึ่ง เช่น จกก = จัก หลกก = หลัก.

หันหลังชนกัน

หมายถึง(สำ) ก. ร่วมมือร่วมใจกัน.

หัน

หมายถึงก. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หันซ้าย คือ ผันร่างไปทางซ้าย หันขวา คือ ผันร่างไปทางขวา, ผินไปทางใดทางหนึ่ง เช่น นิยมสร้างโบสถ์หันหน้าไปทางทิศตะวันออก, หมุน เช่น หันหน้ามาทางนี้; เปลี่ยนใจ เช่น หันไปเข้ากับศัตรู.

หันข้าง

หมายถึงก. ผินด้านข้างให้เพราะงอนหรือไม่พอใจเป็นต้น.

เหียนหัน

หมายถึงก. เปลี่ยนท่าทาง, พลิกแพลง, หันเหียน ก็ว่า.

turn towards

แปลว่าหันไปทาง, หันมาทาง

หันกลับ

หมายถึงก. เปลี่ยนไปสู่สภาพเดิม เช่น เขาทั้งสองหันกลับไปคืนดีกัน.

การหันหลังให้

ภาษาญี่ปุ่น背馳

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはいち

หัน

ภาษาญี่ปุ่น向く

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นむく